Bractwo Rowerowe

Pod koniec sierpnia MZDiK ogłosił przetarg na remont ulicy Warszawskiej na odcinku od ulicy Rodziny Winczewskich do ulicy Kusocińskiego. Postępowanie wygrała Spółdzielnia Rzemieślnicza „BUDOWLANA”, która za cenę  868 tys. zł wybuduje m.in. jednostronne (niestety) połączenie istniejącej drogi dla rowerów z trasą wzdłuż Potoku Północnego. Projekt ponadto zakłada na skrzyżowaniu z ulicą Śniadeckich budowę kolejnego już w Radomiu bardzo dobrego rozwiązania czyli wyniesionego przejścia dla pieszych i przejazdu rowerowego. Niestety zakłada również likwidację przejścia przez ulicę Warszawską w rejonie tego samego skrzyżowania.

Mimo, że łącznik znacząco poprawi komunikację rowerową pomiędzy osiedlem Michałów a śródmieściem to jednak do szczęścia brakuje połączenia pomiędzy ciągiem pieszo-rowerowym na ulicy Żółkiewskiego z drogą rowerową wzdłuż ulicy Warszawskiej. Tym samym nadal żadne osiedle w Radomiu nie będzie posiadać pełnego bezpiecznego połączenia rowerowego z centrum miasta.

Miło jest nam poinformować, że MZDiK przychylił się do wniosku Bractwa Rowerowego z roku 2009 i właśnie ogłosił przetarg na remont skrzyżowania ulic: Odrodzenia, Kaszubska i Górna poprzez wyniesienie tarczy skrzyżowania. Skrzyżowanie to jest jednym z najbardziej niebezpiecznych w Radomiu, dochodziło na nim do wielu zdarzeń drogowych w tym z ciężkimi obrażeniami ciała. Historia walki o poprawę bezpieczeństwa w tym miejscu była długa, przełom nastąpił na początku tego roku, gdy policja poparła pomysł naszego stowarzyszenia sprzed 3 lat.

Treść jednego z pism Bractwa Rowerowego >>>
Ogłoszenie przetargu >>>

MZDiK informuje na swojej stronie, że: „Około 100-metrowy odcinek ulicy Jana i Jędrzeja Śniadeckich na radomskim Obozisku został 1 października oficjalnie oddany do użytku po trwającej cztery miesiące przebudowie. Zamiast gruntowej nawierzchni jest tam obecnie równa jezdnia z betonowej kostki.„ I chwała im za to! Niestety zarówno projektant jak i inwestor stwierdzili, że skoro samochodem nie można dojechać do Szarych Szeregów to ludzie też nie muszą docierać do chodnika biegnącego wzdłuż tej ulicy. Jak bardzo się mylili udowodniają zdjęcia przedstawiające ślady pieszych, kół wózków dziecięcych czy opon rowerowych odciśniętych w glinie  oraz wykonany w czynie społecznym betonowy podjazd dla rowerów. Czy tak powinno przeprowadzać się remonty? Ostatnie zdjęcie z Holandii udowadnia, że jedynie w Polsce…



Zarząd Dróg w dalszym ciągu zaklina rzeczywistość montując różnego rodzaju gadżety i talizmany przy przejściach dla pieszych. Jednak jak pokazuje policyjny System Ewidencji Kolizji i Wypadków mają one znikomy wpływ na poprawę bezpieczeństwa. Sytuacja na radomskich drogach jest już na tyle poważna, że należy zacząć wprowadzać rozwiązania, które fizycznie zmniejszą prędkość pojazdów: progów, wyniesionych przejść, wyniesionych tarcz skrzyżowań, zawężanie jezdni, meandrowania pasów ruchu czy w ostateczności sygnalizacji świetlnej.

1. Przejście na ul. Prażmowskiego. Od roku 2007 doszło tu do 12 potrąceń pieszych. Po nagłośnieniu ostatniego (zobacz >>>, zobacz >>>) MZDiK pierwotnie nie zamierzał nic zmieniać:

„Nie planujemy zmian na żadnym z tych trzech przejść – wyjaśnia podpytywany przez nas Dariusz Dębski, rzecznik Miejskiego Zarządu Dróg i Komunikacji.”

Jednak, żeby mieć czyste sumienie i pokazać, że coś jednak w sprawie bezpieczeństwa pieszych się dzieje dodano żółte obwódki wokół znaków oraz linie akustyczne na jezdni.

2. Przejście na ul. Jana Pawła II. Mimo pomalowania w biało-czerwone pasy doszło tu we wrześniu do potrącenia kobiety (zobacz >>>). Mieszkańcy korzystający z niego twierdzą, że wymuszenia pierwszeństwa na pieszych są tu codziennością.

3. Przejście na ul. Limanowskiego. Doszło tu od 2007 roku do co najmniej 8 potrąceń. Co robi MZDiK? Przenosi z ul. Słowackiego migające lampki, które się tam nie sprawdziły.

4. Przejście na ul. Narutowicza. W ciągu ostatniego pół roku doszło tu do 2 potrąceń. Co na to MZDiK?: „W chwili obecnej wydzielenie z jezdni powierzchni azylu o szerokości min. 2 m wiązałoby się z zawężeniem pasów ruchu poprzez korektę oznakowania poziomego (co jest niepożądane) lub poszerzeniem jezdni poprzez korektę geometrii. Zdaniem tut. Zarządu jednostkowe zdarzenie mające miejsce po zmianach organizacji ruchu nie stanowi o konieczności budowy azylu”

Okazuje się, że TiRy nie tylko niszczą jezdnie potrafią również wjechać na trasy rowerowe. Jeden 40-tonowy taki pojazd w ciągu 3 sekund rozjeżdża drogę jak 163 tysięcy samochodów osobowych, przejeżdżających przez ten sam punkt (zobacz >>>). Co robi z 3 cm nawierzchnią drogi dla rowerów…? Poniższe zdjęcia zostały wykonane w piątek na ul. Warszawskiej.

Po roku od oddania najlepsza droga rowerowa w Polsce (zobacz >>>) na osiedlu Południe doczekała się kilku drobnych poprawek. Między innymi na nasz wniosek załatano wyrwę powstałą na ul. Sycyńskiej:

Obniżono krawężnik do wymaganych prawem 0 cm na przejeździe rowerowym przez ul. Czarnoleską:

Wymieniono pokrzywione wygrodzenie na ul. Wierzbickiej:

Uzupełniono i przykręcono odbojniki blokujące możliwość parkowania samochodów na drodze rowerowej przy ul. Wierzbickiej. Niestety jakość prac była na tyle niska, że już na drugi tydzień było co poprawiać:

Po opublikowaniu listu czytelnika (zobacz >>>) oraz interwencji Echa Dnia (zobacz >>>) drogowcy zdjęli wygrodzenia uniemożliwiające zjechanie z drogi dla rowerów na ul Mieszka I i skorzystanie z ciągu pieszo-rowerowego na ul. Żółkiewskiego.

Tak było:

Tak jest:

Dzięki budowie drogi rowerowej na ul. Mieszka I można w końcu bez zsiadania z roweru pokonać skrzyżowanie Chrobrego / Mieszka I / Żółkiewskiego. Podczas budowy zwróciliśmy urzędnikom uwagę na kratkę ściekową, która wypadła na środku przejazdu rowerowego. Okazało się, że problem został zauważony również przez nich i obiecali wymienić ją na taką, w której nie utknie koło roweru. Jak obiecali tak zrobili.

Życzylibyśmy sobie, żeby takie same zmiany zostały wprowadzone na skrzyżowaniu Warszawska / Lutosławskiego