Kategoria: Wszystko

Poniżej treść kolejnego pisma do MZDiK

Dotyczy zmiany organizacji ruchu na skrzyżowaniu Limanowskiego / Wałowa / Stromiejska

Niniejszym zwracamy się z wnioskiem o umożliwienie rowerzystom jazdy na wprost z ulicy Wałowej w ulicę Staromiejską i z ulicy Staromiejskiej w ulicę Wałową.

Proponowane rozwiązanie wymaga podjęcia następujących czynności:
– obniżenie krawężników na obecnym pasie zieleni wraz z jego wyasfaltowaniem na szerokości 2,5 metra;
– wyznaczenie pasa jazdy na wprost przez ulicę Limanowskiego;
– wprowadzenie tablic T-22 ‘Nie dotyczy rowerów’ przy znakach C-2 – ‘Nakaz skrętu w prawo’.

Proponujemy, aby rowerzyści przejeżdżali ulicę Limanowskiego na tej samej fazie światła zielonego co samochody skręcające w prawo, dzięki czemu nie ulegnie wydłużeniu cykl sygnalizacji świetlnej. Ponadto zapewnione zostanie bezpieczeństwo – na tym skrzyżowaniu nie występują strzałki dopuszczające warunkowy skręt w prawo.

Rozwiązanie to pozwoli na szybsze i bezpieczniejsze dotarcie rowerzystów (w tym turystów rowerowych) z Miasta Kazimierzowskiego w kierunku grodziska Piotrówka. Ponadto pozwoli na ominięcie niebezpiecznych skrzyżowań: rondo Kotlarza i rondo Kisielewskiego.

Więcej:
Artykuł w Echu Dnia >>>

Na skrzynkę Bractwa dotarł list od czytelnika, poniżej prezentujemy go w całości:

Dziś (w niedzielę) przypadkiem stałem się świadkiem próby przejścia kobiety z dzieckiem przez ul. Słowackiego – od strony ul. Nowogrodzkiej w stronę ul. Zacisze. Piesza stała na krawędzi chodnika na tyle długo, że zwróciłem na jej próby uwagę, zdążyłem wyjąć telefon, włączyć nagrywanie, a następnie przez kilkadziesiąt sekund obserwować jak nikt jej nie chce przepuścić – nawet mimo tego, że na przeciwnym pasie zatrzymał się taksówkarz, który trąbił i migał światłami drogowymi w stronę kierowców jadących z przeciwka.

Pytania do władz miasta, w związku z zaniechaniem budowy azylu dla pieszych i innych rozwiązań powodujących fizyczne ograniczenie prędkości:

1. Jaki wpływ na poprawę bezpieczeństwa pieszych mają ustawione żółte „światełka” ostrzegawcze, na które NIKT już nie zwraca uwagi!? Poza tym „światełka” mają w zwyczaju „mrugać” w momencie, gdy żadnej istoty żywej nie ma w pobliżu, a nie działają, gdy pieszy zbliża się do jezdni.

2. Kiedy zostanie zamontowany – tak usilnie forsowany przez p. Kosztowniaka (stały) fotoradar? Pomijam oczywiście sensowność takiego rozwiązania, które NIE WPŁYNIE na poprawę bezpieczeństwa w tym miejscu.

3. Czy zostaną wznowione konsultacje społeczne mające na celu doprowadzenie do wybudowania azylu dla pieszych?

4. Kiedy policja zacznie kontrolować ruch po obu stronach wiaduktu, tak jak to miało miejsce w ramach działań pokazowych tuż po obu ostatnich śmiertelnych potrąceniach pieszych – kiedy to regularne kontrole prędkości i ustępowania pierwszeństwa pieszym trwały przez kilkanaście dni?

Z poważaniem,
darek_radom

Sobota, jeden z radomskich marketów. Przyjeżdżający na zakupy stawiają rowery przy witrynach, przypinając je często do prowadnic rolet.

Sklep w zasadzie jest wyposażony w rodzaj stojaków do przypinania rowerów ale jest to najmniej praktyczny i bezpieczny rodzaj czyli taki, do którego można przypiąć tylko jedno koło ryzykując jego skrzywienie. Jak widać na zdjęciu „stojaki” nie są używane, a nawet jeśli stoi tam rower – właściciel nie traktuje ich serio.

Na obu zdjęciach widać na ile uważna obserwacja zachowań ludzi, tu akurat rowerzystów, może pozwolić na wytworzenie wzajemnie korzystnego układu. Gdyby w obleganych miejscach postawiono stojaki np. w kształcie odwróconego U, rowerzyści przyjeżdżaliby do sklepu chętniej, mając ułatwione bezpieczne przypinanie rowerów a sklep zyskałby pewnie stałych klientów – rowerzystów. Oczywiście nie zaprzeczamy, że właścicielom nie brakuje dobrych chęci (coś w rodzaju miejsc do przypięcia roweru ktoś jednak uwzględnił) ale w sumie niewielkim kosztem sytuację można mocno poprawić.

Już jest >>>! Niektóre rozwiązania zaproponowanę przez firmę DAKAR zostaną zastosowane po raz pierwszy w Radomiu, i tak (fragmenty opisu technicznego):

1. W miejscach kolizji pieszych i rowerzystów z pojazdami, czyli na przejazdach przez
   jezdnie dróg poprzecznych, dbając o bezpieczeństwo i czytelność użytkowania,
   zastosowano wyniesione wloty ramion jezdni podporządkowanych, tak aby piesi i rowerzyści poruszali się w jednej płaszczyźnie bez zmiany ukształtowania niwelety, a pojazdy wjeżdżały na wyniesienie nie większe niż 10cm.
2. W rejonie urządzanego przejścia dla pieszych i przejazdu rowerowego do obwodnicy południowej (ulica Sycyńska przy Potoku Południowym) zastosowano progi zwalniające najazdowe typu wyspowego („poduszki”) na dojazdowych pasach ruchu do przejścia, mające za zadanie zmniejszyć prędkość pojazdów osobowych w miejscu niebezpiecznym (statystyki wypadkowe) – progi przystosowane do przejazdu autobusów komunikacji zbiorowej.
3. Przy wykonywaniu opracowania należy pamiętać o zachowaniu wyższości ścieżki rowerowej nad chodnikiem i wyższości ciągu pieszo-rowerowego nad jezdniami poprzecznymi (zachować ciągłość ścieżki rowerowej i ciągu pieszo-rowerowego na zjazdach ulic poprzecznych. W celu zapobiegnięcia zastawiania zderzakami pojazdów części ciągu rowerowego zastosowano na parkingach odbijacze przykręconych w taki sposób aby stojące samochody zatrzymywały się co najmniej 0,50m od lica krawężnika i nie pogarszały warunków jazdy rowerzystów.
4. Nie należy wykonywać pochylenia podłużnego drogi dla rowerów większego niż 5%. W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się większe lecz nie przekraczające 15% i po wcześniejszym skonsultowaniu z projektantem.
5. Na szlaku rowerowym ustawiono w newralgicznych punktach (tj. przejścia dla pieszych, przejazdy, przepusty, łuki pionowe i poziome, parkingi, zbliżenia ciągu do jezdni czy przystanki autobusowe) wygrodzenia typu segmentowego U-12a w postaci ram wypełnionych drobną siatką zapobiegającym zaczepieniom kierownicy rowerzystów.

Coraz częściej na flocie samochodowej niektórych firm można spotkać takie albo podobne napisy:

Sytuacja kiedy namawia się do zgłaszania przypadków niebezpiecznego prowadzenia pojazdów konkretnej firmy pozwala przypuszczać, że właściciele firm coraz większy nacisk kładą na bezpieczeństwo a więc pośrednio i jakość pracy zmuszając niejako pracowników do jazdy bezpiecznej, być może wolniejszej. Jako stowarzyszenie opowiadamy się za uspokojonymi drogami w mieście, tym samym kibicujemy takim inicjatywom.

Spływająca woda sukcesywnie podmywa drogę rowerową w alei Grzecznarowskiego, otwartym pozostaje pytanie kiedy się zawali. Obecnie bruzda sięga już dolnej części krawężnika. Jakiś czas temu sprawą zainteresowaliśmy odpowiednie służby  niestety jaki widać bez efektu. A gwarancja na roboty niedługo się kończy…

Już jest! Dziś rozpoczęto układanie betonu asfaltowego na drodze dla rowerów. Ostatnie zdjęcie przedstawia docelowy układ tras rowerowych w parku.

Przejazd rowerowy przez ulicę Limanowskiego, krawężniki na wysokości 0 cm

Skrzyżowanie Maratońska / Limanowskiego

Ulica Limanowskiego po stronie zachodniej, droga dla rowerów poprowadzona została za przystankiem autobusowym

Ulica Maratońska, brak ciągłości nawierzchni na wjazdach bramowych

Połączenie z istniejącą drogą dla rowerów na ulicy Maratońskiej

Do dość niekorzystnego obrazu miejskich inwestycji drogowych (z chlubnym, z punktu widzenia niechronionych uczestników ruchu, wyjątkiem ulicy Głównej) dodać musimy dość widoczny brak dbałości o infrastrukturę już istniejącą. Po zasypanej ziemią drodze dla rowerów w ulicy Warszawskiej >>> dochodzi przewrócony od kilku dni znak i dziko wrastający na drogę w kilku miejscach żywopłot wzdłuż ulicy Grzecznarowskiego.

Teoretycznie leżący i niewidoczny znak C-13/C-16 bezpośredniego zagrożenia jeszcze nie stwarza, bo droga dla rowerów jest poziomo prawidłowo oznakowana ale praktycznie wiemy, jak chętnie czerwony asfalt używany jest przez pieszych do chodzenia >>> więc każdy znak informujący o przeznaczeniu drogi jest na wagę złota.

Do dużo bardziej niebezpiecznej sytuacji dopuszczono na odcinku drogi rowerowej przy Zakładach Metalowych. Po naszej interwencji >>> krzaki zaczęto strzyc – natomiast pracę urwano w połowie. Czy komuś skończyły się godziny pracy czy nagle zmieniono lokalną koncepcję kształtowania zieleni miejskiej – tak czy tak połowa szerokości dwukierunkowej drogi dla rowerów jest zajęta przez gałęzie żywopłotu. Chyba nie trzeba tłumaczyć, że rowerzysta potrzebuje zapasu miejsca po obu stronach roweru w czasie normalnej jazdy. Inaczej musi częściowo zająć chodnik i dodatkowo zwracać uwagę na pieszych. Jeszcze trudniej to zrobić, gdy dwa rowery mają się minąć.

Tradycyjnie mamy nadzieję, że nasz wpis pomoże w usunięciu niedogodności przez odpowiedzialne służby miejskie i zamiast stałego obarczania odpowiedzialnością za bezpieczeństwo samych rowerzystów nie będzie się im poruszania po mieście utrudniać.