Kategoria: Wszystko

Około 20 lat temu podczas budowy ulicy Szarych Szeregów przewidziano po jej wschodnie stronie powstanie drogi rowerowej. Świadczy o tym dwukolorowy chodnik i jego łagodne odgięcie za przystankiem tuż przy ulicy Wietrznej. Trasa rowerowa nigdy nie została oznakowana, powód był prozaiczny: część przeznaczona dla rowerów w kolorze czerwonym ma szerokość tylko 1 metra. To za mało, aby być w zgodzie z przepisami – dwukierunkowa droga dla rowerów (po przeciwnej stronie ulicy nie ma rowerówki ani nawet chodnika) musi mieć szerokość minimum 2 metrów. Mimo braku oznakowania praktycznie wszyscy rowerzyści nielegalnie poruszają się po chodniku. Nas takie zachowanie nie dziwi – wg serwisu korkowo.pl średnie prędkości na tej ulicy często są przekraczane o ponad 40-50 km/h. Przy takich prędkościach niewiele osób odważy się skorzystać z jezdni. W ostatnich dniach MZDiK wyszło naprzeciw oczekiwaniom rowerzystów i postanowiło zamienić chodnik na ciąg pieszo-rowerowy. W tym celu obniżono krawężnik tuż przy moście nad Potokiem Północnym, umożliwiając tym samym wjazd na trasę.

Jednak w naszej ocenie rozwiązanie to nie jest dostateczne. Uważamy, że rowerzystom należy wytyczyć pas rowerowy wzdłuż prawoskrętu prowadzącego do budowanej hali mięsnej. Taki sam jaki wymalowano na ulicy Lubelskiej. Dzięki takiej organizacji ruchu użytkownicy dwóch kółek będą mogli szybciej ewakuować się z jezdni oraz nie będą musieli zwalniać przed rozpędzonymi samochodami, żeby skorzystać z obecnego obniżenia.

Mimo tego uważamy, że docelowo podczas najbliższego remontu, należy wybudować nowe drogi rowerowe oraz chodniki po obu stronach ulicy. Proponujemy również, aby do czasu budowy trasy wzdłuż Potoku Północnego, wykonano krótki łącznik umożliwiający przejazd pomiędzy ulicą Rodziny Winczewskich a nowym ciągiem pieszo-rowerowym. Rowerzyści i tak tamtędy jeżdżą więc warto obniżyć krawężnik i utwardzić wyjeżdżony odcinek.

Na drugą w tym roku „Jazdę z miasta!” i obchody Święta Polskiej Niezapominajki do Jedlni Letnisko zapraszają w niedzielę, 18 maja Bezpłatny Tygodnik „7 Dni”, Salon Rowerowy Rodex, Bractwo Rowerowe i leśnicy

Zbiórka o godz. 10 przy siedzibie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu przy ul. 25 Czerwca. Ruszymy o 10.15. W asyście policjantów z drogówki przejedziemy ulicami: 25 czerwca, Struga, Zbrowskiego, Energetyków i Starą Wolą Gołębiowską do ul. Potkańskiego. Po jej „przecięciu” wjedziemy w ul. Podleśną i rozstaniemy się z policjantami. Na pierwszej krzyżówce skręcimy w prawo mało uczęszczaną leśną „asfaltówkę” i pojedziemy w kierunku szosy Radom – Kozienice, by znajdującym się, przy trasie mostem pokonać Pacynkę. Zaraz za mostem skierujemy się ponownie w las (w lewo), by dotrzeć do zielonego szlaku pieszego. Będzie on wyznaczał nam trasę aż do starej strzelnicy. Tam, nie skręcimy – jak prowadzi szlak w prawo, tylko pojedziemy prosto w stronę Kieszka. Gdy dotrzemy do szutrówki, którą biegnie żółty szlak rowerowy skręcimy w prawo i pomkniemy w kierunku drogi Radom – Kozienice. Tuż przed szosą odbijemy w prawo, w małą ścieżkę prowadzącą do Leśnego Ośrodka Edukacyjnego w Jedlni Letnisko.

Trasa drugiej edycji „Jazdy z miasta!” jest krótka i łatwa technicznie. Wszystko po to, byśmy szybko dotarli na obchody Święta Polskiej Niezapominajki. W Ośrodku jak zwykle ognisko i upominki od sponsora Salonu Rowerowego Rodex.

Podczas obchodów w namiocie Rodex będzie można obejrzeć sporo ciekawych, zaawansowanych technologicznie rowerów. Zaprezentujemy niemal wszystko, co w dziedzinie bicykli terenowych dzieje się na rynku – „trekkingi”, krossówki, rowery z pełnym zawieszeniem typu enduro oraz MTB XCM.

By wziąć udział w „Jeździe z miasta!” trzeba wysłać sms o treści „7dni.jazdamaj.imienazwisko” na nr 7248. Koszt sms-a to 2 zł netto (2,46 zł brutto). Po wysłaniu wiadomości otrzymacie Państwo sms-a zwrotnego. Należy go zachować do kontroli podczas wydawania posiłków na mecie. Koniecznie więc zabierzcie na „Jazdę” telefon komórkowy. Wysłanie jednego sms-a uprawnia do skorzystania przez jedną osobę z wycieczki oraz poczęstunku. Można jednak z tego samego numeru telefonu zarejestrować na „Jazdę”, np. kilku członków rodziny czy kilku znajomych. Na sms-owe zgłoszenia czekamy do soboty, 17 maja do godz.10.

„Jazda z miasta!” odbędzie się pod warunkiem niezłej pogody (nawet gdyby padał bardzo mały deszcz, zapowiadający się na przejściowy). Jeśli opady będą spore, wyjazd przełożymy na 25 maja.

W związku z ukazaniem się obwieszczenia o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Reja, Mireckiego, Wernera, Malczewskiego zgłaszamy następujące wnioski:

1. Wyznaczenie obustronnych pasów ruchu dla rowerów wzdłuż ulicy Wernera – zgodnie ze „Studium”
2. Utrzymanie wszystkich obecnych oraz wyznaczenie nowego przejścia dla pieszych w poziomie terenu przez ul. Wernera na wysokości archiwum państwowego.
3. Obowiązek stosowania urządzeń wymuszających zmniejszenie prędkości pojazdów silnikowych w obszarze ograniczonym ulicami Reja, Mireckiego, Wernera, Malczewskiego.
4. Wprowadzenie wskaźników maksymalnej liczby miejsc postojowych dla poszczególnych funkcji w tym dla zabudowy mieszkaniowej i usługowej, w tym możliwie niskie nieprzekraczalne wskaźniki liczby prywatnych naziemnych miejsc postojowych.
5. Określenie minimalnej liczby miejsc postojowych dla rowerów dla poszczególnych funkcji.
6. Wprowadzenie wskaźników dla ujednolicenia nośników reklamowych (wskazana jest definicja szyldu, określenie dopuszczalnego umiejscowienia szyldów na budynkach, zakaz umieszczania nośników na balkonach, oknach a także na słupkach systemu informacji przestrzennej, ograniczenie możliwości stosowania bilboardów, w tym reklam świetlnych).
7. Nakaz stosowania technologii i materiałów zapewniających maksymalny komfort poruszania się pieszych – dopuszczalne materiały: bitumy, beton, kostka brukowa cięta, kostka betonowa niefazowana, mieszanki mineralno-żywiczne lub inne zapewniające równą powierzchnię.
8. Zakaz stosowania nadziemnych (kładek) i podziemnych (tuneli) przejść dla pieszych.
9. Ze względów estetycznych wprowadzenie zakazu używania barier segmentowych na obszarze objętym planem zagospodarowania przestrzennego.

Niedawno ministerstwo infrastruktury i rozwoju opublikowało pierwszą wersję Krajowej Polityki Miejskiej. Dokument ten ma na celu wyznaczanie kierunków działań oraz stworzeniu instrumentów dla miast w zakresie zrównoważonego rozwoju. Jest to efekt przyjęcia w ubiegłym roku założeń do KPM, do których także zgłosiliśmy swoje uwagi.

W dużym stopniu zostały uwzględnione uwagi zgłoszone przez stowarzyszenie Miasta dla rowerów oraz grupy robocze na Kongresie Ruchów Miejskich dotyczące kwestii transportowych.

 

W zakresie polityki transportowej określono kierunki działań:

„Celem działań władz samorządowych powinno być osiągnięcie zrównoważonej mobilności w obszarze funkcjonalnym miasta, rozumianej jako odbywanie podróży w takiej ilości i o takiej długości, jak wynika to z zaspokajania potrzeb życiowych podróżujących z racjonalnym wykorzystaniem poszczególnych podsystemów transportu miejskiego. Racjonalność wykorzystania podsystemów oznacza dokonywanie takich wyborów przez podróżujących, które nie powodują w bilansie ogólnym nadmiernych strat czasu oraz nadmiernych kosztów – ponoszonych przez uczestników podróży, organizatorów transportu oraz całą społeczność (wyrażanych w tym ostatnim przypadku poprzez środowiskowe oraz społeczne koszty zewnętrzne). Konsekwentne i wielotorowo prowadzone działania umożliwiają osiągnięcie, przynajmniej w znaczącym stopniu, powyższego celu. Wymaga to jednak determinacji władz samorządowych, w tym skutecznej współpracy między JST, a także skutecznego współdziałania ze strony innych instytucji publicznych oraz wsparcia odzwierciedlonego w politykach krajowych. Zasadniczym priorytetem muszą być starania na rzecz zmiany zachowań komunikacyjnych, a zwłaszcza odwrócenia trendu polegającego na wzrastającym uzależnieniu od codziennego wykorzystywania samochodu osobowego przy przemieszczaniu się w obszarze miejskim.”

Stwierdza się: (…)Władze miast zdecydowanie powinny postawić na nowe podejście w tym zakresie [strefowanie prędkości – red.] i rozwiązania zakładające uspokojenie ruchu samochodowego (priorytet bezpieczeństwa ruchu nad szybkością przejazdu przez centrum czy dzielnice mieszkaniowe), preferujące ruch rowerowy i zachęcający do poruszania się pieszo.(…)

„Priorytet zyskiwać powinny inwestycje w system transportu publicznego.”

„Warunkiem niezbędnym do pomyślnego włączenia nowych środków transportu w system
komunikacyjny miast jest jego szeroka integracja w postaci organizacji multimodalnych węzłów przesiadkowych, zapewnienia łatwego dostępu do przystanków, integracji taryfowej i rozkładowej.”

„Zdecydowanie unikać należy jednak zawierania w zakresie [wspierania gospodarki niskoemisyjnej] takich inwestycji przedsięwzięć, które ułatwiając transport indywidualny de facto osłabiają konkurencyjność transportu publicznego.”

W zakresie kształtowania zachowań komunikacyjnych:

„Wprowadzanie rozwiązań promujących komunikację zbiorową powinno być wspierane poprzez działania prowadzące do postrzegania roweru jako samodzielnego środka transportu, co ma być realizowane przez tworzenie całościowej infrastruktury rowerowej w postaci m.in. wydzielonych dróg rowerowych, miejsc oraz urządzeń do parkowania rowerów. Wyznaczanie dróg rowerowych i charakter stosowanych rozwiązań technicznych powinny być ściśle związane z prognozowanymi natężeniami ruchu rowerowego oraz innego, który z tym ruchem będzie kolidował. O skuteczności zastosowanych rozwiązań decydować będzie kompleksowe podejście uwzględniające eliminację nawet drobnych aspektów mogących zniechęcać do korzystania z rowerów (np. przerwanie ciągłości trasy rowerowej zagrażające bezpieczeństwu rowerzystów czy brak możliwości pozostawienia roweru w obszarze o ogranicznym ryzyku kradzieży, np. objętym monitoringiem wizyjnym). Taryfy komunikacji publicznej w dużych ośrodkach miejskich i regionach powinny w sposób przemyślany i przyjazny odnosić się do możliwości przewozu rowerów. Równolegle rozwijane i integrowane z innymi gałęziami transportu powinny być systemy roweru publicznego(…)”

„W rozwiązaniach przestrzennych i komunikacyjnych bardzo ważne jest uwzględnianie potrzeb pieszych – zarówno w obszarach śródmiejskich, jak i poza nimi, zarówno w odniesieniu do krótkich tras (np. przy zmianie środka lokomocji), jak i długich dróg dojścia (np. do najbliższego przystanku transportu publicznego). Powinno się to objawiać poprzez skracanie do minimum dróg dojścia, instalowanie udogodnień i niwelowanie barier, synchronizację sygnalizacji świetlnej itp. Ruch pieszy musi być traktowany jako równoprawny sposób przemieszczania się.”

W zakresie planowania przestrzennego:

„Równie duży nacisk kłaść należy na zaplanowane przekształcanie przestrzeni miejskiej w obszarach śródmiejskich, aby w ten sposób wpływać na zachowania komunikacyjne mieszkańców. Osiągnie się to za pomocą takiego kształtowania przestrzeni, w której z jednej strony występują określone ograniczenia w indywidualnym ruchu samochodowym, a z drugiej strony wykorzystanie innych środków transportu (transport szynowy, infrastruktura rowerowa) umożliwia szybsze i wygodniejsze dotarcie do celu. Równocześnie konieczne jest tworzenie dogodnych, bezpiecznych i atrakcyjnych rozwiązań dla ruchu pieszego. W ten sposób eliminacja ruchu samochodowego z przestrzeni publicznej zwiększa zainteresowanie jej wykorzystywaniem, przyczyniając się do zwiększania atrakcyjności obszarów miejskich.”

Liczymy, że wraz z dokumentem pojawią się zmiany prawne umożliwiające realizację celów w nim zapisanych.

Całość dokumentu dostępna jest >>>tutaj.

Polecamy także poradnik przygotowany przez ministerstwo >>>”Organizacja przestrzeni ulic w obszarach śródmiejskich”.

W związku z ukazaniem się obwieszczenia o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru węzłowego Grzecznarowskiego, Niemcewicza, Jarzynowa, Biała zgłosiliśmy następujące wnioski:

1. Określenie parametrów al. Grzecznarowskiego dla klasy technicznej Z – zbiorczej. (może nie przejść bo w studium jest G)
2. Wyznaczenie wydzielonych obustronnych, asfaltowych dwukierunkowych dróg dla rowerów wzdłuż al. Grzecznarowskiego – zgodnie ze „Studium”
3. Wyznaczenie przejścia dla pieszych w poziomie terenu wraz z przejazdem dla rowerów przez al. Grzecznarowskiego na wysokości istniejącego chodnika wzdłuż rowu odwadniającego wraz z przeprowadzeniem drogi dla rowerów przez Park Ustronie od ulicy Jana Pawła II.
4. Wyznaczenie przejścia dla pieszych w poziomie terenu przez al. Grzecznarowskiego w ciągu ulicy Kwiatkowskiego / Konopnickiej.
5. Przewidzenie miejsca w pasie drogowym ulic Jana Pawła II oraz Grzecznarowskiego na zlokalizowanie torowiska tramwajowego.
6. Wprowadzenie wskaźników maksymalnej liczby miejsc postojowych dla poszczególnych funkcji w tym dla zabudowy mieszkaniowej i usługowej, w tym możliwie niskie nieprzekraczalne wskaźniki liczby prywatnych naziemnych miejsc postojowych.
7. Określenie minimalnej liczby miejsc postojowych dla rowerów dla poszczególnych funkcji.
8. Wprowadzenie wskaźników dla ujednolicenia nośników reklamowych (wskazana jest definicja szyldu, określenie dopuszczalnego umiejscowienia szyldów na budynkach, zakaz umieszczania nośników na balkonach, oknach a także na słupkach systemu informacji przestrzennej, ograniczenie możliwości stosowania bilboardów, w tym reklam świetlnych).
9. Nakaz stosowania technologii i materiałów zapewniających maksymalny komfort poruszania się pieszych – dopuszczalne materiały: bitumy, beton, kostka brukowa cięta, kostka betonowa niefazowana, mieszanki mineralno-żywiczne lub inne zapewniające równą powierzchnię.
10. Przeznaczenie działek nr 156/38, 156/39, 164/4 (fragment), 29 (fragment), 42 (fragment) pod zieleń urządzoną parkową z zakazem zabudowy.
11. Ze względów estetycznych wprowadzenie zakazu używania barier segmentowych na obszarze objętym planem zagospodarowania przestrzennego.

Z związku z dewastacją stojaków rowerowych przez parkujące samochody zwróciliśmy się do MZDiK z prośbą o ich naprawę lub wymianę. Wskazaliśmy następujące lokalizacje:
– ul. Lekarska (przychodnia)
– ul. Moniuszki (sklep mięsny)
– ul. Tochtermana (szpital)
– ul. Traugutta (PTTK)
– ul. Żeromskiego (sklep Megi) – ponowny montaż
– ul. Reja (skrzyżowanie z ul. Wolność)
– ul. Struga (skrzyżowanie z ul. Wąską)
– ul. Żeromskiego (skład win)

Jednocześnie po raz drugi zostaliśmy zmuszeni wystąpić o usunięcie nielegalnych reklam blokujących stojaki. Jeden z zakładów fotograficznych z uporem lepszej sprawy przypina się reklamy do stojaków m.in. na placu Kazimierza Wielkiego czy skrzyżowaniu Żeromskiego / Słowackiego. 

Miło nam poinformować, że na cmentarzu rzymskokatolickim na ulicy Limanowskiego ustawiono stojaki rowerowe w kształcie odwróconej litery U. Tym samym parafia która zarządza nekropolią włączyła się do wspólnej akcji Bractwa Rowerowego i Gazety Wyborczej (zobacz >>>). W jej ramach namawiamy różne instytucje do montażu prawidłowych stojaków rowerowych. Prawidłowych czyli takich, do których można przypiąć ramę roweru a nie tylko koło. Najczęściej takie stojaki mają kształt odwróconej litery U.

Tym razem akcja była nietypowa ponieważ fundatorami stojaków zostało Bractwo Rowerowe oraz producent urządzeń Pana Józef Wydra. Wspólnie z opiekunem cmentarza księdzem Piotrem Zamarią ustaliliśmy, że stojaki zostaną zamontowane przy wejściu głównym od strony ulicy Limanowskiego. Mamy również deklarację, że po wybudowaniu nowego budynku kancelarii od strony ulicy Dębowej tam też zostaną ustawione kolejne urządzenia.

Do tegorocznej akcji „Rowerem na zakupy” przyłączyły się następujące instytucje zapewniając w sumie 26 miejsc parkingowych:
– Teatr Powszechny, pl. Jagielloński 15 – 20 miejsc parkingowych (zobacz >>>)
– Cmentarz rzymskokatolicki, ul. Limanowskiego 72 – 6 miejsc parkingowych

W ciągu trzech lat trwania wspólnej akcji Bractwa Rowerowego i Gazety Wyborczej rowerzyści w Radomiu zyskali już 188 miejsca parkingowe! 



Poniżej przedstawiamy uwagi Bractwa Rowerowego zgłoszone w ramach konsultacji społecznych dotyczących opracowania „Mapy zagrożeń”.

Sytuacja tzw. niechronionych uczestników ruchu ulega w Radomiu stałemu pogorszeniu, a liczba przejść na których dochodzi do częstych potrąceń cały czas się wydłuża. W zawiązku z powyższym wnosimy o podjęcia radykalnych działań zmierzających do zmiany tego stanu rzeczy. Nie zgadzamy się na to, żeby jedynym sposobem na poprawę bezpieczeństwa była likwidacja przejść, dodawanie pomarańczowych obwódek wokół znaków lub pulsujących świateł obok przejść. Działania te nie przynoszą pożądanych efektów, gdyż na przejściach tak wyposażonych nadal dochodzi do potrąceń. Sztandarowe przykłady to zebry na ulicy 11 Listopada przy LO im. Stanisława Staszica, ulicy Narutowicza przy hali MOSiR oraz Jana Pawła II przy przedszkolu (sic!). Z kolei po likwidacji przejścia przy skrzyżowaniu 25 Czerwca / Curie-Skłodowska bezpieczeństwo uległo wręcz pogorszeniu – po jego zniesieniu doszło w tym miejscu do 4 potrąceń w tym jednego śmiertelnego. Pomimo tego, że bezpośrednim sprawcami wypadków są uczestnicy ruchu, to również zarządca drogi, policja i Straż Miejska są odpowiedzialni za bezpieczeństwo. Wina za zdarzenia drogowe obciąża pośrednio urzędników, którzy zasłaniając się płynnością ruchu (czemu tylko samochodowego?) nie chcą stosować sprawdzonych metod poprawy bezpieczeństwa. Wiedza o tym, które miejsca są niebezpieczne, nie jest tajemną. Wystarczy odrobina dobrej woli i zaangażowania, aby ją pozyskać – zarówno od mieszkańców, organizacji pozarządowych czy w końcu od służb wzywanych do zdarzeń. Wiedza na temat skutecznych środków zapobiegających wypadkom jest również ogólnodostępna – do dyspozycji jest szeroki wachlarz literatury i doświadczeń innych miast. Można stosować tanie i sprawdzone metody: progi wyspowe, wyniesione skrzyżowanie, meandrowanie jezdni, naprzemienne parkowanie czy w końcu sygnalizację świetlną.

Ponadto wnosimy, aby „Powiatowy Program Zapobiegania Przestępczości oraz Ochrony Bezpieczeństwa Obywateli i Porządku Publicznego na lata 2015–2018” zwierał szczegółowe wytyczne poprawy bezpieczeństwa dla każdego z przejść wraz z harmonogramem prac związanych z ewentualną przebudową.  Wnosimy również o zapisanie w Programie konieczności powołania wzorem innych miasta specjalnej komórki MZDiK zajmującej się analizą zdarzeń drogowych oraz przyczyn ich powstawania. Pozwoliłoby to na wcześniejsze wykrywanie miejsc szczególnie niebezpiecznych i uruchomienie odpowiednich działań naprawczych.

Poniżej przedstawiamy spis przejść dla pieszych na których dochodzi do znacznej liczby zdarzeń drogowych z wnioskiem o umieszczenie ich na Mapie Zagrożeń. Dane pochodzą z Systemu Ewidencji Wypadków i Kolizji (lata 2007-2013) i zostały pozyskane od Komendy Głównej Policji. Niestety z powodu błędów powstałych przy wypełnianiu Kart zdarzeń drogowych nie jest to pełen obraz zagrożeń występujących w danym miejscu. Dla przykładu poniższy spis nie zawiera m.in. 9 zdarzeń z ulicy Narutowicza czy 8 z ulicy Jana Pawła II. Powodem jest brak przypisania zdarzenia do konkretnego skrzyżowania czy numeru budynku co nie pozwala na poprawnie zidentyfikować miejsca kolizji.

Spis przejść dla pieszych na których dochodzi do znacznej liczby potrąceń

                               Źródło: System Ewidencji Wypadków i Kolizji, 2007-2013

Niebezpieczne miejsca i sytuacje; problemy naruszania porządku publicznego:

1.  Anektowanie chodników i stref pieszych przez kierowców. Problem niezgodnej z prawem jazdy po chodnikach, parkowania samochodów w miejscach niedozwolonych (zbyt blisko przejść dla pieszych, skrzyżowań, z dala od krawędzi jezdni, pozostawianie mniej niż 1,5 m chodnika, utrudnianie ruchu pieszego). Problem jest nagminny, akceptowany społecznie i częstokroć tolerowany przez służby mundurowe (policja, straż miejska) (funkcjonariusze nie zauważają łamania prawa lub je ignorują).

Miejsca występowania: większość chodników położonych przy ulicach (np. ul. Żeromskiego / 25 Czerwca / Czachowskiego, Słowackiego, Młynarska, Sienkiewicza / Mickiewicza), strefy zamieszkania, w których zgodnie z prawem parkowanie dozwolone jest tylko w wyznaczonych miejscach (np. ul. Rwańska, Prusa).

2. Nieprzestrzeganie przez kierowców prawa dającego pierwszeństwo przejścia pieszym na przejściach dla pieszych. Problem jest nagminny. Szczególnie niebezpieczne w przypadkach ulic o znacznych przekrojach i łamanym ograniczeniu prędkości. Nieskuteczność działania w tym zakresie służb mundurowych. Miejsca występowania: całe miasto (np. ul. Żeromskiego / Młynarska, Beliny-Prażmowskiego, Słowackiego, Szarych Szeregów, 25-Czerwca, 1905 Roku, Wierzbicka).

3. Nieprzepuszczanie przez kierowców pieszych na przejściach dla pieszych z sygnalizacją świetlną. Podczas fazy światła zielonego przeznaczonego dla pieszych kierowcy skręcający nie zachowują ostrożności i nie przepuszczają pieszych przechodzących przez jezdnię. Problem złego wykalibrowania świateł, obecności zielonych strzałek, braku akcji policyjnych. Miejsce występowania: większość ulic z sygnalizacją świetlną i ułatwieniami prawoskrętu (np. ul.  Słowackiego / 25 Czerwca, Żeromskiego / 25 Czerwca).

4. Polityka transportowa miasta, powodująca marginalizację niekonfliktogennych środków transportu (pieszy, rowerowy), a przez to długofalowo przyczyniając się do spadku bezpieczeństwa w mieście. Przykłady: dysproporcja w nakładach inwestycyjnych i remontowych względem chodników i jezdni, długie czasy oczekiwania na przejściach wyposażonych w sygnalizację świetlną (np. 25 Czerwca / Kelles-Krauza, Słowackiego / 25 Czerwca), dyskryminująca konieczność ręcznego włączania świateł przez pieszych) (np. 25 Czerwca / Kelles-Krauza, Słowackiego / 25 Czerwca), mała ilość i dalsza likwidacja przejść dla pieszych w śródmieściu (np. rejon Galerii Słonecznej).

5. Niebezpieczna i niewygodna nawierzchnia chodników. Miejsca występowania: większość chodników miejskich. Wiele z chodników nie było przez wiele lat remontowanych, pomimo, że przyległe jezdnie są remontowane regularnie (np. ul. Młynarska, Lubelska, Limanowskiego). Deptak ul. Żeromskiego – wadliwie wykonany w przestarzałej technologii, niewygodny i niebezpieczny dla pieszych. 

6. Niska jakość systemu udogodnień rowerowych w mieście. Mała ilość stref uspokojonego ruchu. Sieć dróg rowerowych niespójna, brak możliwości przejeżdżania rowerem w miejscach celowych utrudnień dla ruchu samochodowego (np. brak skręt z ul. Moniuszki w ul. Narutowicza). Niebezpieczne wydzielone drogi rowerowe (np. ul. Kelles-Krauza), wysoki krawężnik na początku drogi rowerowej na ul. Chrobrego przy moście nad Potokiem Północnym.

7. Brak należytego utrzymania dróg rowerowych, w tym kontrapasów (np. ul. Górna). W zimie zalegający śnieg, na wiosnę piach.

8. Przekraczanie dopuszczalnej prędkości przez kierowców. Problemem jest nieskuteczność akcji policyjnych i Straży Miejskiej. Liberalne wykalibrowanie i mała ilość fotoradarów w mieście, karanie kierowców za łamanie ograniczania do 50 km/h dopiero po przekroczenie przez kierowócw prędkości o 30 km/h (raport NiK). Miejsce występowania: wszystkie ulice miejskie. Problem szczególnie dotkliwy na ulicach przelotowych o dużych przekrojach (np. ul. Żeromskiego/Lubelska, 25 Czerwca, Wierzbicka, 1905 Roku, Beliny-Prażmowskiego, Grzecznarowskiego, Poniatowskiego). Problem nasila się w godzinach nocnych, kiedy wyłączone są światła, jest mały ruch i mało kontroli. Problem szczególnie dotkliwy dla okolicznych mieszkańców – hałas – naruszenie porządku publicznego. 

9. Przekraczanie dozwolonej prędkości i nieustępowanie pierwszeństwa przejścia pieszym w strefach zamieszkania. Dozwolona max. Prędkość 20 km/h jest notorycznie łamana. Piesi nie są przepuszczani. Miejsce występowania: wszystkie strefy zamieszkania, np. ul. Rwańska, Szewska.

10. Agresywne i wulgarne zachowanie grup w przestrzeni publicznej. Mała ilość patroli pieszych na głównych ulicach miasta. Np. ul. Żeromskiego, dworzec PKP. Mała ilość i nieskuteczność interwencji.



Początek wiosny i kolejna, po montażu stacji naprawy rowerów (zobacz >>>), niespodzianka. Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu na naszą prośbę z zeszłego roku ufundował i zamontował stojaki rowerowe. Tym samym dołączył do wspólnej akcji Bractwa Rowerowego i Gazety Wyborczej „Rowerem na zakupy”. Widzowie podobnie jak to się dzieje w Łodzi, Szczecinie czy Krakowie po bilety czy na spektakl będą mogli się wybrać rowerem. W sumie zyskaliśmy aż 20 miejsc postojowych. Jest ich na tyle dużo, że będą mogli z nich korzystać również uczniowie pobliskiego Zespołu Szkół Medycznych, którzy do tej pory byli zmuszeni przypinać jednoślady do barierek.

W imieniu rowerzystów i swoim dziękujemy!

W ciągu trzech lat trwania wspólnej akcji Bractwa Rowerowego i Gazety Wyborczej rowerzyści w Radomiu zyskali już 182 miejsca parkingowe!