Kategoria: Wszystko

Otrzymaliśmy odpowiedź na nasz wniosek dotyczący niwelacji krawężników na przejazdach (zobacz>>>). Jest szansa, że w przyszłym roku takie działania zostaną zrealizowane.

 

” W odpowiedzi na pismo ZN: BR.RRR.27.2014.MR dotyczące niwelacji krawężników na przejazdach dla rowerów Miejski Zarząd Dróg i Komunikacji w Radomiu informuje, iż z uwagi na ograniczone środki finansowe na bieżące utrzymanie dróg na terenie m. Radomia realizacja w/w zadania nie jest planowana w bieżącym roku. Realizacja ułatwień będzie wykonywana sukcesywnie przy okazji remontów ulic w ramach zadań inwestycyjnych, jak również bieżących remontów w roku 2015. ”

Rozpoczęliśmy badanie ankietowe potrzeb rowerzystów w Radomiu. Poprzez analizę zebranych w ten sposób danych chcielibyśmy określić podstawowe problemy w zakresie komunikacji rowerowej w naszym mieście. Na ich podstawie możliwe będzie sformułowanie najważniejszych wniosków w kontekście ich rozwiązania.

Jednym z elementów ankiety jest możliwość dodania najczęściej uczęszczanej przez siebie trasy rowerowej (np. dom – praca) co pozwoli stworzyć mapę głównych kierunków przemieszczeń rowerzystów w Radomiu. Będzie to bardzo pomocne przy określaniu priorytetów inwestycyjnych w zakresie rozbudowy infrastruktury rowerowej.Jest to o tyle istotne z powodu braku prowadzenia badań ruchu rowerowego przez miasto.

Zachęcamy serdecznie wszystkich mieszkańców Radomia poruszających się rowerem do wypełnienia poniższej ankiety, która dostępna jest pod adresem: rower.radom.pl/ankieta oraz prosimy o poinformowanie o niej swoich przyjaciół i znajomych.

Koordynator: Michał Rejczak

Poniżej prezentujemy odpowiedź kandydata na prezydenta Radomia, Pana Radosława Witkowskiego (PO), na nasze pytania dotyczące przyszłości ruchu pieszego i rowerowego w naszym mieście. Podobnie jak podczas wyborów w roku 2010 nie komentujemy oraz nie oceniamy udzielonych odpowiedzi. To pozostawiamy Wyborcom.

1.  Jakie działania zamierza Pan podjąć w celu podniesienia jakości przestrzeni publicznych?

Przestrzeń publiczna jest bardzo szerokim pojęciem i trudno w kilku zdaniach napisać o tym zagadnieniu. Na pewno musimy postawić sobie jasny cel: przestrzeń publiczna musi być przyjazna dla wszystkich jej użytkowników, tu możemy powiedzieć o konsultacjach społecznych projektów związanych z miejską infrastrukturą.

Musimy też, o czym w czasie kampanii mówili kandydaci PO do rady miejskiej, przyspieszyć tworzenie planów zagospodarowania przestrzennego tak, aby objęły większość powierzchni miasta. Plany zagospodarowania przestrzennego zapobiegają chaosowi przestrzennemu, pozwalają walczyć z chaosem reklamowym, dają miastu instrumenty do tego, aby przestrzeń publiczna była kształtowana zdroworozsądkowo i przyjaźnie.

O jakości przestrzeni publicznej nie świadczą same remonty ulic, czy parków, ale to, jak te ulice, czy parki będą po remoncie wyglądały i jakie funkcje mają spełniać. Mam wrażenie, że w Radomiu do tej port nikt takiego pytania sobie nie zadawał.

2. Jakie działania zamierza Pan podjąć w celu zwiększenie udziału ruchu pieszego w przemieszczeniach na terenie Radomia?

Jeśli chodzi o komunikację pieszą, musimy poważnie zająć się problemem bezpieczeństwa na przejściach dla pieszych. Musimy zerwać z zasadą trzech lat, bo tyle minęło od początku dyskusji na temat przejść na Słowackiego, czy Limanowskiego do budowy tam sygnalizacji świetlnej.

Warto też pamiętać, że komunikacja piesza może mieć istotne znaczenie na ożywienie centrum miasta. Narzekamy na umierające Miasto Kazimierzowskie, a w ostatnim okresie zlikwidowano przystanki autobusowe na ul. Wałowej, czy przejście na Limanowskiego, na wysokości ul. Szpitalnej, przez co ruch pieszy przeniósł się z Rynku i ul. Rwańskiej na ul. Reja.

Poza centrum miasta możemy też budować chodniki asfaltowe, jak to dzieje się w całej Europie Zachodniej. Asfalt jest wygodniejszy dla pieszych, a wcale nie droższy niż betonowa kostka.

3. Czy i ewentualnie o jakie ulice powinna zostać rozszerzona śródmiejska strefa ruchu pieszego?

Zacznijmy od realizacji zapisów uchwał, które już obowiązują. Uchwalony 10 lat temu plan zagospodarowania przestrzennego zakłada, że ul. Rwańska powinna być deptakiem, ale jak się okazuje, 8 lat dla prezydenta Kosztowniaka to zbyt mało, aby zrealizować zapisy uchwały rady miejskiej. Według mnie dobrym pomysłem może być też stworzenie woonerfa, czyli ulicy z bardzo ograniczonym ruchem samochodowym np. na Focha wraz z przebudową placu Jagiellońskiego. Ale takie propozycje będę poddawał konsultacjom społecznym.

4. Jakie środki transportu uważa Pan za priorytetowe: autobusy, tramwaje, rowery, komunikację pieszą czy samochody osobowe?

Jak już wielokrotnie mówiłem, miasto nie jest z gumy i na naszych ulicach widać już skutki ciągle zwiększającego się ruchu samochodowego. To nie korki, ale także coraz większy hałas i zanieczyszczenie powietrze.

Dlatego musimy jako miasto podjąć działania na rzecz zmniejszenie ruchu samochodowego w mieście. Jak podkreślałem w kampanii, jestem tu zwolennikiem bardziej marchewki niż kija, czyli usprawniania transportu publicznego, a także możliwości przemieszczania się rowerem lub pieszo w taki sposób, aby zachęcić dzisiejszych kierowców do zrezygnowania z codziennych podróży samochodem.

Musimy zacząć poważnie myśleć o wymianie taboru autobusowego, pierwsze neoplany jeżdżą już po Radomiu blisko 18 lat. Ale nawet najnowsze autobusy nie zachęcą do korzystania z komunikacji miejskiej, jeśli nie zbudujemy od podstaw układu komunikacyjnego. Dzisiejszy układ tras nie był poddawany gruntownej zmianie od lat, choć całkowicie zmieniły się cele podróży radomian.

Obecnie autobusy w Radomiu wykonują ok. 9 milionów kilometrów rocznie. W przyjętym przez radnych planie transportowym możemy przeczytać, że zwiększenie tej liczby do 10,5 miliona kilometrów rocznie w 10-letnim okresie przyniesie wzrost liczby pasażerów i jednoczesny spadek kwoty dopłacanej do komunikacji publicznej z budżetu miasta, a więc zmiany będą z korzyścią dla nas wszystkich.

Ponadto musi powstać przyjazna taryfa biletowa. Potrzebna jest taryfa czasowa i obniżka cen biletów okresowych.

Priorytetem będzie więc dla mnie rozwój komunikacji publicznej, rowerowej i pieszej w taki sposób, żeby zachęcić radomian do tego, żeby rzadziej jeździli samochodami. Liczę, że rozsądne argumenty przekonają ich do zmiany swoich nawyków.

5. W jaki sposób opinia rowerzystów powinna być brana pod uwagę przy tworzeniu infrastruktury rowerowej (jak powinna wyglądać formalna procedura konsultacji)?

Chcę rozwijać procedurę konsultacji społecznych nie tylko w dziedzinie transportu. Nie chcę tu mówić o kwestiach formalnych. Uważam, że konsultacje społeczne nie powinny mieć sztywno narzuconej formuły, nie powinny być zbyt mocno sformalizowane, bo to zniechęca do udziału w nich. To, jaką formę zastosować, powinniśmy decydować indywidualnie dla każdego konsultowanego projektu.

Nie zmienia to faktu, że organizacje pozarządowe, a nawet grupy nieformalne powinny mieć możliwość współpracy przy tworzeniu projektów, a nie tylko konsultacji gotowych dokumentów. Myślę, że najlepszym przykładem jest tu współpraca Bractwa Rowerowego z projektantem drogi rowerowej wokół osiedla Południe. Dzięki tej współpracy w Radomiu powstała najlepsza droga rowerowa w kraju.

Konsultacje i współpraca już na wstępnym etapie pozwalają też zaoszczędzić czas i pieniądze.

6. Jakie działania zamierza Pan podjąć w celu zwiększenie udziału ruchu rowerowego w podróżach na terenie Radomia?

Podstawową kwestią jest spójna sieć dróg rowerowych (mam tu na myśli zarówno drogi wydzielone, pasy rowerowe i kontrapasy). Nie możemy ograniczać się do budowy dróg rowerowych tylko przy okazji rozbudowy ulic. Z konkretnym planem chciałbym jednak wstrzymać się przez kilka miesięcy. W marcu poznamy wyniki badań prowadzonych na zlecenie MPU, dotyczących zachowań komunikacyjnych, celów podróży, wielkości generatorów ruchu. Chcę, aby plan sieci dróg rowerowych powstał na podstawie takich danych we współpracy z organizacjami rowerowymi. Nie chcę tworzyć planowanej sieci dróg rowerowych na zasadzie „palcem po mapie”. Proponuję rowerzystom rzeczywisty udział w tworzeniu takiego planu, a nie tylko ewentualny udział w konsultacjach.

7. Czy podczas swojej kadencji zamierza Pan uruchomić system roweru publicznego?

Rower publiczny jest standardem w miastach Europy Zachodniej, staje się też standardem w Polsce. Nie możemy pozwolić sobie na to, żeby odbiegać od standardów, tym bardziej, że nie jest to bardzo kosztowna inwestycja. 40 stacji na 400 rowerów w Lublinie to koszt 5,1 mln zł. Unijna perspektywa finansowa na lata 2014-2020 zakłada dużą ilość funduszy na transport niskoemisyjny, więc do tego koszt, jaki poniesie miasto będzie minimalny.

Miło nam poinformować, że na nasz wniosek z czerwca tego roku MZDiK odbudował kładkę na ulicy Owalnej. Niestety rowerzyści oraz osoby poruszające się z wózkami nie mogą być do końca zadowolone z inwestycji, nie przewidziano bowiem dla nich łagodnego najazdu. Na szczęście problem da się łatwo rozwiązać np. poprzez dospawania podjazdu z blachy ryflowanej. Na pewno będziemy o to wnioskować!

Radom, 6 czerwca 2014 roku

Dotyczy odbudowy przepustu na ulicy Owalnej

Zwracamy się z wnioskiem o odbudowę zniszczonego w 2010 roku przepustu na ul. Owalnej nad rzeką Kosówką. Rozumiemy, że na przeszkodzie remontu stoją braki finansowe dlatego też proponujemy, żeby do czasu zabezpieczenia większych środków, kładkę odbudowano tylko dla ruchu pieszego i rowerowego. Sytuacja jest bardzo uciążliwa dla okolicznych mieszkańców, ale również dla rowerzystów, którzy z Halinowa czy Wośnik chcą dojechać do Muzeum Wsi Radomskiej czy lasu w Kosowie. Obecnie rowerzyści, aby dostać się w/w miejsca zmuszeni są do znacznego nadkładania trasy, która dodatkowo prowadzi przez ulice o znacznym natężeniu ruchu samochodowego w tym ciężarowego, ulicami Kielecką lub Starokrakowską. Przenoszenie rowerów przez koryto rzeki jest niebezpieczne ze względu na potłuczone i niesprzątnięte elementów starego przepustu. Dodatkowo znaczna różnica wysokości może być przyczyną potknięć i upadków.

Poniżej prezentujemy odpowiedź kandydata na prezydenta Radomia, Pana Andrzeja Kosztowniaka (PiS), na nasze pytania dotyczące przyszłości ruchu pieszego i rowerowego w naszym mieście. Podobnie jak podczas wyborów w roku 2010 nie komentujemy oraz nie oceniamy udzielonych odpowiedzi. To pozostawiamy Wyborcom.

1.  Jakie działania zamierza Pan podjąć w celu podniesienia jakości przestrzeni publicznych?

Chciałbym zwrócić w tym zakresie uwagę na rozpoczętą kilka tygodni temu budowę ciągów pieszo – jezdnych nad rzeką Mleczną. W dolinie rzeki zostaną urządzone miejsca do aktywnego wypoczynku młodzieży i dorosłych, place zabaw dla dzieci, miejsca do grillowania oraz wybiegi dla psów. Będzie to także miejsce do rekreacji rowerowej. Według naszych założeń Park Mleczna z czasem ma się stać  ulubionym miejscem wypoczynku radomian oraz jedną z największych atrakcji miasta. Takich miejsc musi być w Radomiu zdecydowanie więcej.  Skończyliśmy rewitalizację kolejnych parków miejskich: Stary Ogród i Leśniczówka. Przed nami porządkowanie pl. Jagiellońskiego, dokończenie parku na Ustroniu i os. Południe. Po wybudowaniu sądu także remont parku Obozisko. Być może mało rzucającym się w oczy działaniem związanym z podniesieniem jakości przestrzeni publicznej jest coraz częstsze stosowane przy budowie chodników, tradycyjnych płyt chodnikowych zamiast zwykłej kostki brukowej, na przykład na ulicach Mickiewicza, Sienkiewicza czy Żwirki i Wigury. Chcemy kontynuować budowanie wyniesionych przejść dla pieszych oraz wybudować parkingi w centrum miasta. Liczę, że taki parking powstanie przy przebudowie pl. Jagiellońskiego. Kontynuowanie projektu budżetu obywatelskiego i zwiększanie kwot na jego realizację służy również podniesieniu takiej jakości. Inicjatywy mieszkańców idą właśnie w takim kierunku i ja zamierzam je nadal wspierać.

2. Jakie działania zamierza Pan podjąć w celu zwiększenie udziału ruchu pieszego w przemieszczeniach na terenie Radomia?

W tym zakresie przeprowadzamy remonty związane np. z obniżaniem krawężników przy przejściach dla pieszych oraz stosujemy przy układaniu nawierzchni chodników płyty zamiast kostki brukowej. Wspominałem już o tym. Warto też wspomnieć o wprowadzeniu w Śródmieściu strefy Tempo 30 oraz przybliżeniu do tej strefy komunikacji miejskiej (przez strefę Tempo 30 przejeżdżają autobusy linii 1, 15 i 19). Budujemy nową sygnalizację świetlną poprawiają bezpieczeństwo pieszych (na przykład na Limanowskiego przy Przechodniej oraz na Słowackiego przy kościele na Glinicach) – to również działania wpisujące się w promowanie ruchu pieszego.

3. Czy i ewentualnie o jakie ulice powinna zostać rozszerzona śródmiejska strefa ruchu pieszego?

Działaniem w tym zakresie jest z pewnością funkcjonująca od kilku miesięcy, w północnej części Śródmieścia, strefa Tempo 30. To początek zmian. Docelowo strefa ta ma objąć także południową część ścisłego centrum Radomia, zmiany te mają być wprowadzane w przyszłym roku. Strefa ruchu pieszego powinna być również rozszerzona o parki Stary Ogród, Planty i Leśniczówka. Czekam także na sugestie od Państwa.

4. Jakie środki transportu uważa Pan za priorytetowe: autobusy, tramwaje, rowery, komunikację pieszą czy samochody osobowe?

Priorytetem jest z pewnością transport publiczny. Rocznie z komunikacji miejskiej w Radomiu korzysta ponad 40 milionów osób. Z myślą o podniesieniu atrakcyjności transportu publicznego wdrożyliśmy w ostatnim czasie System Karty Miejskiej oraz System Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, inwestujemy także w nowy tabor autobusowy. Ponadto w lutym przyszłego roku MZDiK ogłosi przetarg na wyłonienie nowego operatora dla linii autobusowych 3, 8 i 13. W następnej kolejności za priorytetowy uznajemy transport rowerowy i samochodowy. To traktuję równorzędnie. Staramy się poprawiać jakość dróg w mieście oraz zwiększać ilość i jakość sieci dróg rowerowych. Nie można, moim zdaniem, powiedzieć: rowerzyści są ważniejsi lub kierowcy są ważniejsi. Rozwój dróg dla samochodów i rowerów w Radomiu musi się odbywać w symbiozie. Samochód nie wyklucza roweru i odwrotnie. Miasto w ostatnich latach pozyskało duże fundusze zewnętrzne na rozbudowę podstawowego układu drogowego miasta. Inwestycje te umożliwią wyprowadzenie sporej części ruchu kołowego na obrzeża miasta, poza obszar śródmiejski. O tramwaju w mieście rozmawiamy i póki co nie wyszło to poza ogólne koncepcje. Nie mówię tramwajowi nie, ale musimy poznać jego skutek urbanistyczny, finansowy i jego oddziaływanie na dotychczasowy system transportu w Radomiu. Póki co, takie analizy nie powstały. Zarząd Województwa umieścił projekt tramwaju w Radomiu w kontrakcie terytorialnym. Zwróciłem się do Marszałka z prośbą o dodatkowe informacje, m.in. jak wyobraża sobie chociażby jego finansowanie. Póki co, nie mam żadnej odpowiedzi. Tramwaj w Radomiu, w mojej ocenie, ma rozwiązywać ewentualne problemy komunikacyjne. Nie interesuje mnie budowa czegoś, co nie wiem, ile kosztuje i jak wpłynie na komunikację obecnie i w przyszłości. Pomnik w postaci linii tramwajowej lub dyskusja na zasadzie „inni mają to i my musimy” mnie nie interesuje. Rozważam zlecenie opracowania analizy i możliwości realizacji tego projektu. Czekam na razie na odniesienie się do moich pytań przez Pana Marszałka.

5. W jaki sposób opinia rowerzystów powinna być brana pod uwagę przy tworzeniu infrastruktury rowerowej (jak powinna wyglądać formalna procedura konsultacji)?

Konsultacje społeczne. To jest element uzgadniania rozwiązań w tym zakresie. Przyjęte zostało także zarządzenie prezydenta z 14 maja 2014r., w sprawie tworzenia na terenie miasta Radomia korzystnych warunków dla promocji mobilności aktywnej i rozwoju komunikacji rowerowej. W związku z jego zapisami przy planowaniu systemu dróg dla rowerów, jak również przy przygotowywaniu konkretnych rozwiązań należy włączać do opiniowania grupy użytkowników rowerów, zorganizowane w stowarzyszenia posiadające w swoich celach promocję używania roweru w mieście. Konsultacje realizowane przez MZDiK powinny brać pod uwagę głos różnych środowisk rowerowych, bo taka jest istota konsultacji społecznych.

6. Jakie działania zamierza Pan podjąć w celu zwiększenie udziału ruchu rowerowego w podróżach na terenie Radomia?

W planie, jaki niebawem będzie konsultowany z mieszkańcami, w tym zakładam także Bractwem, chcemy w kolejnych latach (do 2018r.) zwiększyć łączną długość ścieżek rowerowych do 85 kilometrów. Elementem tego typu jest opracowany przez MZDiK plan wprowadzania usprawnień rowerowych na terenie Radomia w latach 2015-2018. Kontynuacja rozbudowy sieci stojaków na rowery w mieście.

7. Czy podczas swojej kadencji zamierza Pan uruchomić system roweru publicznego?

Na pewno nie wcześniej, niż uda się wybudować spójną sieć dróg rowerowych w Radomiu. Tylko wówczas rower taki będzie miał sens. Obecna sieć połączeń niestety nie jest gwarantem, że system ten będzie odpowiednio działał.

Bractwo Rowerowe zaprasza na cykl pokazów „Rower w miastach Europy”. Przedstawiane zdjęcia i opowieści są plonem wyjazdów studyjnych odbytych zarówno przez członków Bractwa jak i przyjaciół stowarzyszenia do krajów europejskich. Tematyka to nie tylko ruch rowerowy, ale szerzej: urbanistyka – urządzenie przestrzeni miejskiej, organizacja ruchu, transport publiczny. Oczywiście będą także dygresje krajoznawcze, historyczne, kulturowe…

Wtorek 25 listopada, godzina 19:30
Nasza Szkapa, róg ulic Broni i Dowkontta (przy nowym łączniku rowerowym z Ustronia)

Odcinek II: Szwecja / Norwegia

– Jak podjechać rowerem pod stromą górkę i w ogóle się nie zmęczyć?
– Co zyskują Norwegowie jeżdżący na rowerach zimą?
– Na piwo na rowerze. Czemu nie?
– Do jakiej najniższej temperatury można jeździć rowerem?
– Ilu lat potrzeba, żeby na rowerach jeździła połowa mieszkańców miasta?
– Radom 2018 vs Trondheim 2018, czyli po co budować prawie 200 km infrastruktury rowerowej?
– Rowerem do szkoły, czyli o strachu na drodze


W połowie listopada został oddany do użytku łącznik rowerowy pomiędzy ulicami Broni i Dowkontta. Dzięki temu ułatwieniu jadąc z/w kierunku osiedla Ustronie możemy bez problemu pokonać niedostępne dla ruchu samochodów skrzyżowanie. Łącznik jest jednocześnie fragmentem wymyślonej przez nas trasy Śródmieście – Ustronie. Wpisuje się w niego nie tylko wydzielona droga rowerowa wzdłuż alei Grzecznarowskiego ale również dopuszczona do ruchu pod prąd jednokierunkowa ulica Jaracza. Rowerzystom do szczęścia potrzebny jest tylko łącznik wzdłuż banku BGŻ wraz z przejazdem rowerowym przez ulicę Traugutta na wysokości ulicy Moniuszki. Mamy nadzieję, że powstanie już niedługo.