Autor: Bractwo Rowerowe

Pracę drogowcom przy remontowanej ul. Kozienickiej ostatnio przeszkodził deszcz i obecnie cała ulica to jedno wielkie błoto. Jednak udało im się już wymienić kanalizację na pewnym odcniku oraz ułożyć krawężniki drogi rowerowej. Poniżej kilka fotek.

Jak widać poniżej droga rowerowa biegnie za przystankiem.

 

 

W tym miejscu będzie przejazd przez ul. Zubrzyckiego.

Widok z drugiej strony.

 

A nie mówiliśmy >>>, żeby nie rozściełać masy bitumicznej, gdy temperatura powietrza spadnie poniżej 5º C? Aleja Grzecznarowskiego:

Charakterystyczne pasy podłużne po walcu, które powstały wynik złego zagęszczenia masy bitumicznej.

I dla porównania droga rowerowa wykonana w lipcu 2009

Do tej listy fuszerek dochodzi jeszcze dziura która powstała podczas montażu znaku

W okolicach skrzyżowania 1905 Roku z Młodzianowską widać postępy prac pod drogi rowerowe.

Są już obrzeża, położone jest kruszywo pod nawierzchnię, widać przebieg przejazdów.

Trochę natomiast niepokoi przebieg fragmentu drogi po południowej stronie ulicy między Młodzianowską a Pucką.

Bezpieczniej byłoby rozdzielić ruch pieszych i jezdnię – drogą dla rowerów – piesi nie byliby potencjalnie między rowerami i samochodami a wychodzący z budynków nie znajdowali by się bezpośrednio na trasie rowerów. Mamy tylko nadzieję, że kolejne projekty nie będą zawierać takich wpadek i nasze uwagi będą pomocne.

Czekamy na dalsze prace, mimo wszystko zacierając ręce a raczej nogi 🙂 do jazdy.

Po odbiorze…

Na wiadukcie na ul. Szarych Szeregów droga rowerowa przechodzi w ciąg pieszo-rowerowy, niestety z każdej strony wjazd jest inaczej oznakowany. Tu prawidłowo:

Tu zabrakło farby zarówno na przejeście jak i na przejazd

Tu z kolei robotnicy mieli za dużo farby

Dziura po kurku gazowym zatkana była papierem – a co, może ktoś nie zauważy.

Ciąg pieszo-rowerowy powinien zaczynać się dużo wcześniej a nie tuż przed budynkiem – przez brak widoczności może dochodzić do kolizji

Ktoś się bawił kilofem…

… dobrze, że krawężnik zostawił

Przeszkody w skrajni drogi rowerowej, te duże…

…i te maleńkie. Zahaczenie o któryś z nich może skończyć się tragicznie

Tu z kolei mimo pierwszeństwa przysługującemu rowerzyście, ktoś inny może go zahaczyć… Hasło na dziś: ‚Widoczność gwarantem bezpieczeństwa rowerzysty’

Tu zabrakło farby na przejazd…

… choć dalej ostatkami z wiaderka namalowano linie

Koniec? Aleee o co chodziii? Przejazd rowerowy jest nieważny?

Kolejny dzień i ujawniamy kolejne niedociągnięcia na drodze rowerowej wzdłuż alei Grzecznarowskiego. Tym razem niezgodne z Rozporządzeniem w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (Dz. Ust. nr 220 poz. 2181 z 23.12.2003) wielkości znaków poziomych. Znaki P-23 zamiast 200 cm wysokości mają około 50.

Zdjęcie przedstawia drogę a w zasadzie przejazd rowerowy w pobliżu skrzyżowania Grzecznarowskiego/Biała. Najwyraźniej zabrakło nadzoru na etapie wykonawstwa. Niestety takie błędy ostatnio zdarzają się często, kolejne odsłony fuszerek wkrótce…

Tak powinien wyglądać prawidłowo oznakowany przejazd rowerowy (ul. Maratońska)

Na nasz wniosek MZDiK obniżyło krawężniki z 15 cm do 0 przy przejściu dla pieszych na ul. Szarych Szeregów. Dla przypomnienia fragment pisma:

[…]Zwracamy się z wnioskiem o uwzględnienie następujących uwag dotyczących poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym:

– obniżenie krawężników do wysokości 0 cm na przejściu przy ul. Szarych Szeregów (obok Potoku Północnego i targu) – przejście to jest szczególnie uczęszczane przez osoby starsze, często z torbami na kółkach, umożliwienie im bezpiecznego i szybkiego opuszczenia ruchliwej ulicy wpłynie znacząco na poprawę bezpieczeństwa[…]

Zapraszamy wszystkich mieszkańców Radomia i okolic na comiesięczne spotkanie pod nazwą Masa Krytyczna.
Najbliższa już 30 kwietnia(piątek) o godz. 18.00. Zbiórka tradycyjnie przy fontannach na Żeromskiego.

Przejazd zabezpiecza radomska drogówka.
Pojedziemy ulicami: plac Konstytucji 3 Maja – Żeromskiego – Moniuszki – Sienkiewicza – Mickiewicza – Traugutta – Poniatowskiego – Grzecznarowskiego – PCK – Czarna – Młodzianowska – Wiejska – Południowa – Jana Pawła II – Kwiatkowskiego – Słowackiego – Giserska – Metalowa – Lubelska – Żeromskiego – Zbrowskiego – Kolberga – park Leśniczówka – 25 Czerwca – Struga – 11 Listopada – Chrobrego – Kusocińskiego – Warszawska – Parkowa – Brandta – Rodziny Winczewskich – Malczewskiego – Stańczyka – Witolda – Żeromskiego – plac Konstytucji 3 Maja.

Zobacz mapę.

Przestrzegamy regulaminu dostępnego na stronie masy.

Pokażmy, że dla rowerzystów także warto budować bezpieczną i wygodną infrastrukturę. Rower to najszybszy środek transportu w mieście – przekonały się o tym już miasta w Zachodniej Europie.

Poza szybkim transportem, rower przynosi także wymierne korzyści dla miasta:

– rower to także masowy sposób na utrzymanie dobrej kondycji (zdrowia) ? bardziej wysportowane społeczeństwo oznacza mniejsze nakłady na służbę zdrowia (zmniejszenie problemu otyłości, chorób układu krążenia itp.);

– mniejszy ruch pojazdów spalinowych na drogach to także mniejsze nakłady na ochronę środowiska i jego odbudowę (np. nasadzenia nowych drzew w miejsce uschniętych itp.) oraz mniejsze nakłady na ochronę zabytków przed szkodliwym działaniem drgań i spalin;

– zmniejszenie hałasu, który niekorzystnie wpływa na organizm człowieka oznacza też spadek kosztów leczenia chorób cywilizacyjnych. Popatrzmy zresztą na aktualne koszty montażu ekranów akustycznych. Poza tym, zmniejszenie ilości spalin odbije się korzystnie na kosztach leczenia;

– mieszkańcy nie wyprowadzają się z przyjaznego dla pieszych i rowerzystów miasta poza jego obręb ? w ten sposób aglomeracja zagęszcza się. Mniejsze są koszty utrzymania nie rozciągniętej komunikacji zbiorowej oraz nie ma potrzeby wydawania dużej ilości pieniędzy na nadmiernie rozbudowaną infrastrukturę drogową. Dodatkowo, wraz z nie uciekającymi do sąsiednich gmin mieszkańcami ? pozostają także pieniądze z podatków. Miasto realnie zmniejsza swoje koszty;

– rozwój turystyki miejskiej i podmiejskiej. Mieszkańcy podczas weekendów, zamiast uciekać daleko od miasta, będą w stanie wypocząć aktywnie w mieście i jego okolicach. Oczywiście, podczas takich wycieczek wydadzą też pieniądze;

– pieniądze radomian, którzy przesiądą się na rower, zamiast na benzynę, z której zyski idą wyłącznie do budżetu centralnego (akcyza + VAT), będą mogły zostać wydane na lokalne usługi. Dzięki temu miasto i budżet miejski zyskają w bezpośredni sposób (podatki od przedsiębiorców zasilą budżet miejski);

– więcej rowerów to także zmniejszenie nakładów na utrzymanie dróg (mniejsze przeciążenie dróg, mniej dziur, dłuższa trwałość nawierzchni). Nie sposób nie docenić też zmniejszenia drgań, jakie wytwarzają samochody, a które niekorzystnie wpływają na budynki (zmniejszone koszty remontów);

– mniej samochodów oznacza też uwolnienie przestrzeni dla ludzi, którą w niesamowicie zaborczy sposób zajmują samochody. Zwłaszcza w ciasnym centrum może dać do niesamowite przełożenie ekonomiczne. Turyści nie lubią przecież przeciskać się między autami;

– więcej miejsca na drogach to również sprawniejszy i tańszy transport towarów (ciężarówki nie będą musiały stać w korkach), co z pewnością odczujemy w naszych portfelach podczas codziennych zakupów;

– rozwój lokalnego biznesu, związanego ze sprzedażą rowerów, akcesoriów i ubioru dla rowerzystów. Nieodzowny jest też rozwój firm zajmujących się serwisem rowerów. Nie można nie docenić faktu, że na rynku producentów rowerów działa kilku polskich graczy, m.in.: Unibike, Kross, Horizon, Arkus & Romet. Czy na rynku producentów aut znajdziemy firmy z polskim kapitałem?

Czy nasi politycy są w stanie pojąć, że rozwój transportu rowerowego to kapitalny sposób na rozwój miasta ? Coraz bardziej w to wątpię? Czas zatem na nasz ruch ? na jesieni wybory!

Nie zapomnijcie o trąbkach, gwizdkach oraz dobrym humorze 🙂

Dziura w nowej DDR przy al. Grzecznarowskiego powstała zapewne podczas wstawiania nowego znaku obok. Nieopodal leżą fragmenty krawężnika.

 

Warto zwrócić także uwagę na źle wykonane oznakowanie poziome. Znaki, namalowany rower, powinien mieć 200 cm wysokości a ma jedynie 50.