Miesiąc: wrzesień 2012

Gazeta Wyborcza w Radomiu opublikowała drugi już w ciągu tygodnia artykuł dotyczący kamizelek odblaskowych (zobacz >>>). Niestety odmówiono nam polemiki na jej łamach, dlatego też poniżej przedstawiamy odpowiedź Bractwa.
 
Z przykrością stwierdzam, że nie zrozumiała Pani mojego listu (zobacz >>>). Powtórzę: nie jesteśmy przeciwnikami odblasków. Jesteśmy przeciwnikami kamizelek. Rowerem, tak jak samochodem, chcę jeździć tak jak chcę. Po prostu na niego wsiąść, pojechać i zsiąść. Tak jak Pani samochodem. Chyba, że wsiadając do niego ubiera się Pani, na przykład, w dres.

Proszę również nie zaklinać rzeczywistości makaronizmami. Wczoraj jadąc do pracy ponad 4 kilometry, mimo wczesnych godzin, spotkałem 22 rowerzystów. Głównie byli to młodzi ludzie jadący do szkoły. Okazuje się, że dla żadnego z nich kamizelka nie była cool, trendy czy jazzy. Kilka tygodni temu Gazeta Wyborcza zorganizowała wspaniałą akcję. Robili Państwo zdjęcia elegancko ubranym rowerzystom – Cycle Chic (zobacz >>>). Ciekaw jestem co powiedziałaby redakcyjna koleżanka, gdyby Pani Joanna na zwiewną sukienkę nałożyła nieprzepuszczającą powietrza kamizelkę. Czy odblaskowy kaftan pasowałby do krawatu nauczyciela Pana Bartłomieja? Czy odblaskowe paski na zielonym tle komponowałby się z eleganckimi biało-czarnymi butami Pana Stanisława? Czy takimi zdjęciami chwalilibyście się na swoich łamach? Wszyscy wymienieni mieli za to oświetlenie roweru i to w zupełności wystarczy. Tak mówi prawo, ale tak też stwierdziło Ministerstwo Infrastruktury wycofując się trzy lata temu z pomysłu wprowadzenia obowiązku używania kamizelek odblaskowych przez rowerzystów. Mało tego ten pomysł negowała również sama policja!
 
Proponuję Pani eksperyment. Przez najbliższe dwa tygodnie proszę używać roweru jako codziennego środka transportu tak jak setki rowerzystów w Radomiu. Wszędzie. Do pracy, na zakupy, do kina, na spotkanie z przyjaciółmi w kawiarni. Proponuję, żeby jeździła Pani ubrana w odblaskowy kubraczek. Po tym okresie sama Pani stwierdzi czy bezpieczniej i wygodniej mieć kamizelkę czy światła, a może to i to. Siedząc w samochodzie i mówiąc jak mają wyglądać rowerzyści jest Pani dla nich mało wiarygodna.



Sebastian Pawłowski

Jako Bractwo Rowerowe poczuliśmy się wezwany do odpowiedzi przez Panią Annę Jurek, autorkę artykułu „Opinia. Dlaczego warto mieć odblaski” (zobacz >>>). Znajdują się w nim niedomówienia, do których warto się odnieść. Stwierdzenie, że jesteśmy przeciwnikami używania odblasków, jest dużym uproszczeniem. Jesteśmy przeciw przerzucaniu odpowiedzialności ze sprawców na ofiary. Jesteśmy przeciw wybiórczej działalności policji, która skupia się na marginalnych przyczynach zdarzeń z udziałem rowerzystów. Jesteśmy
w końcu przeciwni udowadnianiu rowerzystom, że wyłącznie oni są odpowiedzialni za swoje bezpieczeństwo. Bractwo Rowerowe jest natomiast za egzekwowaniem przez policję posiadania wymaganego prawem oświetlenia rowerów.  

Dane podawane przez nas, jak i te, na które powołuje się policja, nie mogą być rozbieżne, co sugeruje Pani w artykule. Statystyki przedstawione zarówno w raporcie „Zdarzenia drogowe
z udziałem rowerzystów w Radomiu w latach 2006-08” (zobacz >>>) jak i dwóch raportach ogólnopolskich wykonanych przez GDDKiA (2006–2008 i 2008-2011) (zobacz >>>, zobacz >>>) pochodzą z jednego źródła: policyjnego Systemu Ewidencji Wypadków i Kolizji.

Okazuje się, że problemem nie jest to, że kierowcy nie widzą pieszych czy rowerzystów, ale to, że w ogóle na nich nie patrzą. Przykładem niech będzie notatka przesłana do mediów
w dniu 22.09.2012 w związku z potrąceniem na przejściu na ul. 1905 Roku: „Prawdopodobnie nie zauważył pieszego” – informuje policyjny dyżurny. Brzmi to jak usprawiedliwienie. Tymczasem kierujący ma obowiązek zachowania szczególnej ostrożności, kiedy zbliża się do przejścia dla pieszych. Nie ma prawa – nie widzieć.

Potwierdzają to również inne przykłady. Jeżdżący po Polsce na rowerze Odblaskowy Anioł, mimo że wszędzie pojawia się ubrany w kamizelkę, został dwukrotnie potrącony. W 2009 roku na przejściu dla pieszych na ulicy Warszawskiej została potrącona kobieta przeprowadzająca dzieci przez jezdnię jako tzw. mikołaj.

Wzrok działa wybiórczo i skupia się na jaskrawych kolorach ignorując obiekty mniej rzucające się w oczy. W związku z tym jeśli w kamizelce jedzie co któryś rowerzysta, to de facto zwiększa on zagrożenie tych, którzy kamizelek nie mają. Ponadto jest jeszcze jeden zasadniczy problem, zauważany przez doświadczonych rowerzystów, jak również przez specjalistów od bezpieczeństwa ruchu. Rowerzysta wykonując manewr skrętu sygnalizuje go ręką. Jednak ręka jest słabo widoczna, kiedy wzrok przyciąga jaskrawa kamizelka. Jest to szczególnie niebezpieczne podczas skręcania w lewo.

Wartym zauważenia jest fakt, że kilkuletnia akcja rozdawania kamizelek prowadzona przez radomską policję jest mało skuteczna. Od ponad roku badamy natężenie ruchu rowerowego na terenie Radomia. Między innymi liczymy, jak dużo osób porusza się w kamizelkach. Okazuje się, że jest to 1,7% rowerzystów! Wystarczy wziąć udział w jednym z happeningów policyjnych, by przekonać się, co rowerzyści robią z otrzymanym gadżetem. Po zakończeniu przejazdu kolorowego peletonu zdejmują kamizelki i chowają je do plecaków, by na nie wracać w obciachowym stroju do domu (zobacz >>>). Uczmy się ze statystyk w blasku rozsądku!

Poniżej przedstawiamy odpowiedź MZDiK na nasze pismo dotyczące uruchomienia nowych przystanków na ul. Traugutta (zobacz >>>). Jak widać, nasze argumenty nie przekonały odpowiedzialnych za organizację transportu w mieście. Dziwi to tym bardziej, że z okazji Dnia bez samochodu z MZDiK płyną zapewnienia, że myślą o wszystkich użytkownikach dróg. Deklaracje swoją drogą a czyny swoją…

W odpowiedzi na pismo z dnia 16.08.2012r informujemy, że wniosek o uruchomienie dodatkowych przystanków przy ul. Traugutta zostanie zrealizowany po przebudowaniu skrzyżowań ulic Traugutta i Piłsudskiego oraz Narutowicza, Kościuszki i Traugutta.
W trakcie tej przebudowy zostaną wybudowane dwa nowe przystanki zlokalizowane w rejonie skrzyżowania ulic Traugutta i Moniuszki.

Informujemy również, że nie przewidujemy zlokalizowania przystanku autobusowego i stojaków rowerowych na ul. Traugutta, przed pos. 30/30A. Uruchomienie tego przystanku wymagałoby zlikwidowania miejsc parkingowych przed wejściem do Prokuratury i miejsc postojowych przed I Komisariatem Policji, co biorąc pod uwagę specyfikę pracy i potrzeby tych instytucji, byłoby niewłaściwym. Ustawienie stojaków rowerowych nie jest możliwe ze względu na duże natężenie ruchu pieszego w tym rejonie przy istniejącym już zawężeniu chodnika w związku z dopuszczeniem parkowania na nim i istnieniem ramp dla niepełnosprawnych.



Idea „Rowerem do pracy” z powodzeniem realizowana jest w wielu radomskich zakładach (zobacz >>>), jednak chyba tylko w Imperial Tobacco Polska Manufacturing S.A. parking rowerowy jest zadaszony a dostęp do niego broni czytnik kart RFID. W tym roku dodatkowo jego powierzchnia zwiększyła się dwukrotnie. Regularnie w ciągu jednej zmiany rowery parkuje około 40 pracowników, a zmian jest 3. Szkoda tylko, że stojaki to wyrwikółki a nie rekomendowane przez rowerzystów urządzenia o kształcie odwróconego U. Niemniej gratulujemy profesjonalnego podejścia do tematu! Warto zauważyć, że tworzenie – nawet zadaszonych – parkingów rowerowych jest tańsze niż budowa miejsc postojowych dla samochodów. Żeby zmieścić 40 aut potrzeba wg normy 460m² czyli 10 razy tyle ile potrzeba miejsca na zaparkowanie takiej samej ilości rowerów. To się po prostu opłaca!

Dziś (środa), godzina 18, pod pomnikiem Jana Kochanowskiego – sesja zdjęciowa Cycle Chic

Cel: zachęcenie do korzystania z roweru jako codziennego środka transportu miejskiego

Badania naukowe wykazują, iż wielkość ruchu rowerowego jest podstawowym czynnikiem jego bezpieczeństwa. Pozując do zdjęcia przyczyniasz się do polepszenia warunków użytkowania roweru!

(Jeśli nie chcesz być na zdjęciu, poprzyj akcję swoją obecnością – z rowerem lub pieszo)

Wymagane: rower i przyzwoity – możliwie elegancki – strój
(Niedopuszczalne: strój sportowy, kamizelka odblaskowa…)

Więcej: radom.gazeta.pl

Ponieważ plany przebudowy ul. Wojska Polskiego nie przewidują budowy dróg dla rowerów, zdecydowaliśmy się jako stowarzyszenie przesłać do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie uwagi i wnioski do raportu oddziaływania na środowisko dla inwestycji polegającej na przebudowie drogi krajowej nr 9 w Radomiu

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie
ul. Henryka Sienkiewicza 3
00-015 Warszawa

W nawiązaniu do obwieszczenia z dnia 07.08.2012 r. dot. przebudowy drogi krajowej nr 9 – ul. Żółkiewskiego w Radomiu na odc. od ul. Zborowskiego do Al. Wojska Polskiego wraz z obiektami inżynierskimi i przebudową urządzeń infrastruktury oraz Raportu oddziaływania na środowisko dla inwestycji polegającej na przebudowie drogi krajowej nr 9 – ul. Żółkiewskiego w Radomiu na odcinku od ul. Zborowskiego do Al. Wojska Polskiego wraz z obiektami inżynierskimi, przebudową urządzeń infrastruktury, w tym urządzeń, których przebudowa wymaga wyjścia poza teren oraz rozbudowie drogi krajowej nr 9 – Al. Wojska Polskiego w Radomiu na odcinku od ronda ks. Jerzego Popiełuszki do ronda Matki Boskiej Fatimskiej wraz z obiektami inżynierskimi składamy następujące uwagi i wnioski:

Cytat:
s. 12 – 13
[…]3. OPIS PLANOWANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA DROGOWEGO
3.1 Ulica Żółkiewskiego
[…]Na całej długości zadania wprowadza się układ ciągów pieszych i rowerowych, przy czym w zależności od dostępności terenu i wyników analiz ruchowych zastosowano ciągi wydzielone (dla pieszych i rowerzystów) lub wspólne (ciągi pieszo-rowerowe).[…]

Uwaga:
Wytyczenie drogi rowerowej (ciągu pieszo-rowerowego) na całym odcinku ul. Żółkiewskiego po obu stronach jedni.

Uzasadnienie:
Rowerzyści wyjeżdżający z terenu firm zlokalizowanych przy ul. Żółkiewskiego (np. Durrpol) nie będą mieli możliwości skorzystania z obowiązkowej dla nich drogi rowerowej (ciągu pieszo-rowerowego) zlokalizowanego według Raportu jedynie po stronie południowej ulicy Żółkiewskiego. W efekcie czego rowerzyści będą zmuszeni do poruszania się po jezdni ruchu ogólnego zaprojektowanej dla prędkości miarodajnej równej 70 km/h, co może skutkować wzrostem liczby zdarzeń drogowych. Możliwy jest również scenariusz zaniechania wykorzystywania roweru dla przemieszczeń na tym kierunku na rzeczy wykorzystania pojazdów silnikowych. Tym samym nastąpi zwiększenie obciążenia środowiska hałasem,
pyłami oraz toksycznymi związkami pochodzącymi ze spalania paliw.

Cytat:
s. 14-15
[…]3.2 Ulica Wojska Polskiego[…]

Uwaga:
Z przykrością stwierdzamy brak w projekcie drogi rowerowej (ciągu pieszo-rowerowego) na całej długości ul. Wojska Polskiego. Stoi to w sprzeczności z Uchwałą Rady Miasta Radomia nr 168/2011 w sprawie: uchwalenia zmiany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Radom. Załącznik nr 1 cz. 2.4. wskazuje drogę rowerową w ul. Wojska Polskiego jako „ścieżkę rowerową uzupełniającą układ”. Wnosimy o wytyczenie po obu stronach ul. Wojska Polskiego dróg rowerowych na odcinku od ronda Matki Boskiej Fatimskiej do skrzyżowania z ul. Lubelską włącznie. Na odcinku od ul. Lubelskiej do ul. ks. Jerzego Popiełuszki wnosimy o wytyczenie drogi rowerowej (ciągu pieszo-rowerowego)
po stronie zachodniej ulicy wraz z budową kładki pieszo-rowerowej lub poszerzeniem
istniejącego wiaduktu nad linią kolejową nr 26. Wnioskujemy również o zaprojektowanie pochylni dla rowerów oraz zejścia dla pieszych umożliwiającej dostanie się na ul. Chorzowską / Poranną z wiaduktu w ul. Wojska Polskiego. Podobną konstrukcję należy wykonać po stronie północnej linii kolejowej nr 26. W tym przypadku należy zapewnić zjazd w projektowaną drogę rowerową (załącznik nr 1 cz. 2.4. do Uchwały Rady Miasta Radomia nr 168/2011) biegnącą w przy linii kolejowej w kierunku Jedlni Letnisko.

Uzasadnienie:
Jezdnia ulicy Wojska Polskiego została zaprojektowana dla prędkości miarodajnej równej 70 km/h. Mieszanie ruchu rowerowego z ruchem pojazdów silnikowych przy tak dużych różnicach prędkości może skutkować wzrostem liczby zdarzeń drogowych. Możliwy jest również scenariusz zaniechania wykorzystywania roweru dla przemieszczeń na tym kierunku na rzeczy wykorzystania pojazdów silnikowych. Tym samym nastąpi zwiększenie obciążenia środowiska hałasem, pyłami oraz toksycznymi związkami pochodzącymi ze spalania paliw.

Uwagi ogólne:
1. W przypadku budowy dróg obarczających, ruch rowerowy może być skierowany na nie bez
konieczności budowy trasy dla rowerów jedynie pod warunkiem zastosowania ograniczenia prędkości do 30 km/h. Prędkość ogranicza się poprzez odpowiednią infrastrukturę służącą uspokojeniu ruchu (np. progi zwalniające, wyniesione tarcze skrzyżowań i przejścia dla pieszych, mini ronda).

2. Ponieważ „Raport oddziaływania na środowisko…” zawiera szczegółowe dane co do jezdni ruchu ogólnego (m.in. określono promienie łuków) zgłaszamy uwagę, aby podobne zapisy dotyczyły również dróg rowerowych (ciągów pieszo-rowerowych). Tylko dobrze zaprojektowana infrastruktura jest w stanie przyciągnąć rowerzystów. Błędne rozwiązania skutkują wzrostem wypadków z udziałem rowerzystów, zmuszają ich do korzystania z jezdni ruchu ogólnego lub rezygnacji z wykorzystania roweru jako środka transportu.

3. Drogi rowerowe należy zaprojektować wg poniższych wytycznych zgodnych z najlepsza praktyką:

• każda droga rowerowa posiada kontynuację w postaci innej trasy rowerowej bądź możliwości włączenia do ruchu ogólnego;
• na skrzyżowaniu zapewnia się możliwość jazdy rowerem we wszystkich kierunkach,
• w których dopuszczona jest możliwość jazdy w ruchu ogólnym. W przypadku braku kontynuacji drogi dla rowerów w danym kierunku, zapewnia się możliwość włączenia do ruchu ogólnego odpowiednio wcześnie, tak aby umożliwić rowerzyście przeplot do pasa ruchu w tym kierunku;
• droga dla rowerów jest prowadzona między chodnikiem a jezdnią, zgodnie z zasadą segregacji – od najszybszego do najwolniejszego uczestnika ruchu drogowego;
• jeżeli droga dla rowerów biegnie bezpośrednio przy chodniku – z zachowaniem skrajni, chodnik jest prowadzony wyżej;
• promień łuku osi drogi dla rowerów na szlaku wynosi nie mniej niż 15 m;
•  dopuszczalny skos osi drogi dla rowerów na szlaku w planie wynosi nie więcej niż 1:3;
• poszerzenie drogi dla rowerów na łuku wynosi nie mniej niż 20%;
• zalecany promień łuku osi trasy rowerowej na skrzyżowaniu wynosi nie mniej niż 4 m;
• przebieg trasy rowerowej odbywa się bez zbędnych odgięć od osi skrzyżowania, zgodnie z zaleceniami Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad: „Opinia w sprawie odgięć dróg dla rowerów w rejonach skrzyżowań”;
• w przypadku przebiegu drogi dla rowerów wzdłuż drogi ruchu ogólnego z pierwszeństwem przejazdu – na skrzyżowaniu bez sygnalizacji świetlnej zaleca się prowadzić drogę dla rowerów grzbietem wyniesionego wlotu drogi podporządkowanej;
• zmiana poziomu drogi dla rowerów dopuszczalna jest tylko ze względu na ukształtowanie terenu oraz w przypadku konieczności zrównania poziomu na skrzyżowaniach z drogami ruchu ogólnego.
  Nie dopuszcza się zmiany poziomu drogi dla rowerów przy przekraczaniu wjazdów publicznych i indywidualnych;
• trasę rowerową wykonuje się z równej, jednolitej nawierzchni bitumicznej. Dotyczy to także miejsca przecięcia drogi dla rowerów z wjazdem publicznym bądź indywidualnym;
• na obiektach mostowych dopuszcza się wykonanie trasy rowerowej z nawierzchni betonowej pokrytej masą antypoślizgową;
• miejsca łączenia drogi dla rowerów i jezdni ruchu ogólnego, gdy obie są wykonane z masy bitumicznej, wykonuje się w technologii bezszwowej, gdzie obie nawierzchnie łączą się bez krawężnika;
• każda trasa rowerowa posiada kontynuację w postaci innej trasy rowerowej bądź możliwości włączenia do ruchu ogólnego;
• od drogi dla rowerów zachowuje się skrajnię poziomą 30 cm;
• zmiana poziomu drogi dla rowerów dopuszczalna jest tylko ze względu na ukształtowanie terenu oraz w przypadku konieczności zrównania poziomu na skrzyżowaniach z drogami ruchu ogólnego.
  Nie dopuszcza się zmiany poziomu drogi dla rowerów przy przekraczaniu wjazdów publicznych i indywidualnych;

4. Ciągi pieszo-rowerowe należy wykonać wg powyższych wytycznych przewidzianych dla dróg
rowerowych.

Uzasadnienie:
Zaprojektowanie i wybudowanie dróg rowerowych nie może być celem samym w sobie. Ciągi te mają za zadanie przejęcie części ruchu pojazdów silnikowych i tym samym zmniejszenie obciążenia środowiska hałasem, pyłami oraz wypadkami. Tylko dobrze zaprojektowana infrastruktura jest w stanie przyciągnąć rowerzystów. Błędne rozwiązania skutkują wzrostem wypadków z udziałem rowerzystów, zmuszają ich do korzystania z jezdni ruchu ogólnego lub rezygnacji z wykorzystania roweru jako środka transportu.

Cytat:
s. 33
[…]6.2 Parametry ul. Wojska Polskiego
[…]Do projektowania przyjęto parametry ulicy:
[…]zatoki autobusowe jednostanowiskowe[…]

Uwaga:
W rejonach par przystankowych należy zaprojektować w bezpośredniej bliskości przejścia dla pieszych.

Uzasadnienie:
Obecnie dla pary przystanków komunikacji miejskiej Wojska Polskiego / Poranna najbliższe przejścia usytuowane są odpowiednio: 700 metrów w kierunku ul. Lubelskiej oraz 1300 metrów w kierunku ul. Kozienickiej. Brak zapewnienia przejść w bliskiej odległości od przystanków pogorszy bezpieczeństwo pieszych. Możliwy jest również scenariusz zaniechania wykorzystywania komunikacji miejskiej dla przemieszczeń na tym kierunku na rzeczy wykorzystania pojazdów indywidualnych. Tym samym nastąpi zwiększenie obciążenia środowiska hałasem, pyłami oraz toksycznymi związkami pochodzącymi ze spalania paliw.

Cytat:
s. 182
[…]19.1.3 Oddziaływanie na zwierzęta
Przebudowa istniejących odcinków drogi nie ma znaczącego wpływu na zwierzęta ponieważ przebudowa istniejącej drogi nie graniczy bezpośrednio ze siedliskami zwierząt, natomiast wpłynie korzystnie na kręgowce w potoku północnym […]

Uwaga:
Konieczność zapewnienia (przywrócenia) drożności lokalnego korytarza migracyjnego biegnącego wzdłuż Potoku Północnego poprzez realizację stosownych przejść dla niewielkich ssaków i płazów.

Uzasadnienie:
Nowo powstające konstrukcje drogowe powinny zapewniać ochronę środowiska przyrodniczego, a także, dzięki opracowywaniu nowych rozwiązań technicznych i wytycznych w tym zakresie, niwelować oddziaływania dotychczas istniejących ciągów komunikacyjnych. Zaburzona drożność omawianego korytarza może być przy minimalnym nakładzie kosztów przywrócona, co przyczyni się w wydatny sposób do poprawy spójności systemu przyrodniczego miasta Radomia.

Zdjęcie: Klub Przyrodników Regionu Radomskiego
http://przyroda.radom.pl